ماریا شاراپووا درباره روزهای محرومیتش مینویسد: زندگی خیلی عجیب است، اینطور نیست؟ حالم بد بود. از نظر روحی خیلی ناامید شده بودم. خیلی ظالمانه بود که بعد از ۱۵ ماه دوری و وقتی که تازه داشتم قدمی رو به جلو برمیداشتم باید دور مسابقه دادن را خط میکشیدم. انگار زندگی داشت با بیرحمی با من بازی میکرد.